Seat Toledo 1.6 GLX
TEYTONIKOY ΡΥΘΜΟΥ
Μετά από 6 μήνες και 20.000 σκληρά (και όχι πάντα ...αναίμακτα) χιλιόμετρα,
το πρώτο προϊόν της συνεργασίας Σέατ και VW αποδεικνύει ότι η επίδραση των
Γερμανών στη βελτίωση της ποιότητας κατασκευής των Ισπανών δεν είναι
καθόλου θεωρητική.
OI ΔΟΚΙΜΕΣ που πραγματοποιούμε κάθε μήνα με τα διάφορα μοντέλα της αγοράς
έχουν αναμφισβήτητη αξία, γιατί πληροφορούν τον καταναλωτή για τις
πραγματικές δυνατότητες των αυτοκινήτων και τον βοηθούν να επιλέξει αυτό
που ανταποκρίνεται περισσότερο στις δικές του ανάγκες και προτεραιότητες.
Υπάρχει όμως και μια παράμετρος που δεν μπορεί να εξεταστεί σε μια τέτοια
δοκιμή, παρ? όλο που έχει καθοριστική σημασία για ένα πολύ μεγάλο ποσοστό
των οδηγών: η αξιοπιστία. Στις 10-15 μέρες που διαρκεί μια δοκιμή, όσο καλή
πρόθεση κι αν υπάρχει δεν είναι δυνατό να διανυθούν πάνω από 1500-2000
χιλιόμετρα, που αποτελούν και το σύνολο σχεδόν των διανυθέντων αφού συνήθως
παραλαμβάνουμε τα αυτοκίνητα καινούργια. Σ? αυτό το διάστημα λοιπόν είναι
αδύνατον να εκτιμήσει κανείς την αξιοπιστία του αυτοκινήτου, που πολλές
φορές δεν εξαρτάται από το επίπεδο της γενικής ποιότητας κατασκευής και του
φινιρίσματος, αλλά από άλλους παράγοντες, καθόλου ορατούς.
Έτσι, ο μοναδικός τρόπος για να σχηματίσει κανείς και μια ιδέα για την
αντοχή του αυτοκινήτου στο χρόνο είναι μια δοκιμή μακράς διαρκείας. Κι αν
μια τέτοια προσέγγιση στην Ελλάδα ανήκε στη σφαίρα της ...επιστημονικής
φαντασίας μέχρι πριν μερικά χρόνια κι εμείς κοιτούσαμε με ...ζήλια τα ξένα
περιοδικά που μπορούσαν να πραγματοποιούν δοκιμές δεκάδων χιλιάδων
χιλιομέτρων όποτε ήθελαν, σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. H ελληνική
αγορά έχει μεγαλώσει πολύ (ακόμα και στις σημερινές συνθήκες κρίσης είναι
πολύ μεγαλύτερη απ? ότι πριν 3 χρόνια) με αποτέλεσμα τα οικονομικά μεγέθη
της δραστηριότητας των αντιπροσωπειών να επιτρέπουν πολύ περισσότερα βήματα
προς τη βελτίωση της ενημέρωσης του κοινού. Κι επειδή πολλές απ? αυτές
αντιμετωπίζουν πλέον με μεγάλη σοβαρότητα και επαγγελματισμό την ανάγκη
ενημέρωσης των καταναλωτών, ήταν σίγουρο ότι θα ανταποκρίνονταν θετικά σε
ένα αίτημα για δοκιμή μακράς διαρκείας κάποιου μοντέλου τους.
Στα μέσα του περασμένου χρόνου λοιπόν ξεκινήσαμε τις επαφές για να πάρουμε
κάποια αυτοκίνητα για ένα εξάμηνο, στη διάρκεια του οποίου θα προσπαθούσαμε
να κάνουμε όσο το δυνατό περισσότερα χιλιόμετρα, παρακολουθώντας όχι μόνο
τη συμπεριφορά του αυτοκινήτου, αλλά και την κατανάλωσή του, τις πιθανές
βλάβες, ακόμα και τη συμπεριφορά των διαφόρων εξουσιοδοτημένων συνεργείων
της αντιπροσωπείας όταν χρειαζόμαστε τις υπηρεσίες τους. Σ? αυτήν την
περίπτωση βέβαια θα προσπαθούσαμε να κρύψουμε την ιδιότητά μας, πηγαίνοντας
σαν απλοί πελάτες.
Όπως περιμέναμε, υπήρξε πράγματι θετική ανταπόκριση από κάποιες
αντιπροσωπείες και τα πρώτα αυτοκίνητα που πήραμε ήταν ένα Σέατ Τολέδο 1.6,
μια Τογιότα Κορόλα 1.3 κι ένα Φίατ Τσινκουετσέντο. Τις εντυπώσεις από την
εξάμηνη συμβίωση με το πρώτο τις παρουσιάζουμε σήμερα, ενώ στους αμέσως
επόμενους μήνες θα ακολουθήσουν τα σχετικά άρθρα για τα άλλα δυο. Εν τω
μεταξύ βρίσκεται ήδη υπό εξέλιξη η εξαμηνιαία δοκιμή ενός Ρενό 19 1.4 και
μιας Σιτροέν ZX 1.4. Έτσι, ελπίζουμε ότι θα μπορούμε πλέον να προσφέρουμε
κάθε μήνα εκτός από τις κλασικές δοκιμές των νέων μοντέλων και μια δοκιμή
μακράς διαρκείας, αφού πιστεύουμε ότι και οι υπόλοιπες αντιπροσωπείες θα
ανταποκριθούν στο σχετικό αίτημα για αξιολόγηση της αξιοπιστίας των
μοντέλων τους.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Το Τολέδο λοιπόν, παραλήφθηκε εντελώς καινούργιο, με 25 μόλις χιλιόμετρα
στο οδόμετρο και επιστράφηκε στην αντιπροσωπεία με 20.700 χιλιόμετρα. Ήταν
ένα GLX χωρίς υδραυλικό τιμόνι και το πρώτο που έχουμε να πούμε, με απόλυτη
συμφωνία όλων όσων το οδήγησαν στη διάρκεια του εξαμήνου είναι ότι, αν
αποφασίσετε να το αγοράσετε να το πάρετε οπωσδήποτε με υδραυλικό τιμόνι,
γιατί το μη υποβοηθούμενο είναι πολύ βαρύ και πολλές φορές γίνεται
κουραστικό.
Δεύτερη σημαντική παρατήρηση είναι ότι το Τολέδο είναι πολύ πιο ευχάριστο
στο δρόμο απ? όσο δείχνουν οι αργές επιδόσεις του, που υπενθυμίζουμε ότι
είναι 15,3'' για τα 0-100 χλμ/ώρα, 36,5'' για το χιλιόμετρο από στάση,
9,3'' για τα 80-110 χλμ/ώρα με 3η και 11,8'' για την ίδια επιτάχυνση με 4η.
O κινητήρας της VW που χρησιμοποιεί το αυτοκίνητο είναι ο πιο αδύνατος της
κατηγορίας, αλλά οι Ισπανοί έκαναν πιό σωστή επιλογή από τους Γερμανούς
στις σχέσεις του κιβωτίου. Έτσι, χωρίς βέβαια να υπάρχουν δυνατότητες για
γρήγορη οδήγηση, γίνεται καλή εκμετάλλευση της ελαστικότητας του κινητήρα
και το αυτοκίνητο μπορεί να οδηγηθεί ευχάριστα και ξεκούραστα, χωρίς πολλές
αλλαγές ταχυτήτων, ακόμα κι αν είναι φορτωμένο. Κι αυτό είναι κάτι που
παραδέχθηκαν και όσοι από τους πιο νέους και πιο ...θερμόαιμους συνεργάτες
του περιοδικού έτυχε να το οδηγήσουν στη διάρκεια κάποιας αποστολής.
Στην «οικογενειακή» οδήγηση λοιπόν το αυτοκίνητο δεν προβληματίζει, και η
έλλειψη δύναμης του κινητήρα γίνεται στην πραγματικότητα αισθητή μόνο στα
προσπεράσματα στους ορεινούς και γενικά τους ανηφορικούς δρόμους. Εκεί τα
αποθέματα ισχύος δεν είναι μεγάλα και πρέπει κανείς να έχει ελεύθερο δρόμο
μπροστά του σε μεγαλύτερη απόσταση απ? ότι μ? ένα μέσο αυτοκίνητο της
κατηγορίας για να προσπεράσει με ασφάλεια. Χωρίς πάντως να φτάνει σε
επίπεδα που να χαρακτηρίζεται επικίνδυνο, ιδιαίτερα αν δεν φοβάται κανεί να
κατεβάζει ταχύτητα στο προσπέρασμα και να χρησιμοποιεί όλην την ισχύ του
κινητήρα, που ανεβάζει αρκετά εύκολα τις στροφές του.
Από εκεί και πέρα το Τολέδο είναι όπως το θυμόμαστε από τις διάφορες
εκδόσεις που έχουμε κατά καιρούς δοκιμάσει, μόνες ή συγκριτικά. Ένα καλό
οικογενειακό αυτοκίνητο δηλαδή, με ικανοποιητικούς εσωτερικούς χώρους και
απίστευτα μεγάλο χώρο αποσκευών, με γενικά εύχρηστο κιβώτιο, αλλά βαρύ
συμπλέκτη, με ασφαλή οδική συμπεριφορά που χαρακτηρίζεται από καλή
πρόσφυση, σταθερότητα στην ευθεία και ελαφρά υποστροφή και απουσία απότομων
αντιδράσεων στις στροφές, με αρκετά καλά -αν και με κάπως σπογγώδη αίσθηση-
φρένα και με καλή ποιότητα κατασκευής.
H τελευταία δεν είναι καθόλου θεωρητική, όπως απέδειξε η εξάμηνη συμβίωσή
μας με το αυτοκίνητο, με τα 20.000 χιλιόμετρα και τη μάλλον σκληρή χρήση,
αφού οδηγήθηκε από περισσότερους από 10 διαφορετικούς οδηγούς, ενώ είχε κι
ένα γερό χτύπημα μετά το οποίο χρειάστηκε κατέβασμα κινητήρα, ευθυγράμμιση
κ.λπ. Παρ? όλα αυτά, ακόμα και μετά το χτύπημα και μέχρι τη μέρα της
επιστροφής, του το αυτοκίνητο εξακολούθησε να μην τρίζει και να μην κάνει
περίεργους θορύβους, αποδεικνύοντας ότι δεν είναι παραπλανητική η αίσθηση
«συμπαγούς» κατασκευής που δίνει, αλλά ανταποκρίνεται πλήρως στην
πραγματικότητα. Με την καθοδήγηση των Γερμανών της VW οι Ισπανοί έκαναν
άλματα στον τομέα της ποιότητας και κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα
αυτοκίνητο το οποίο θυμίζει πολύ περισσότερο «βόρεια» κατασκευή παρά
«μεσογειακή».
Ένα άλλο στοιχείο που είχαμε την ευκαιρία να μελετήσουμε με μεγαλύτερη
λεπτομέρεια κατά τη διάρκεια της εξάμηνης δοκιμής ήταν η κατανάλωση. H μέση
τιμή της για όλη τη διάρκεια της δοκιμής ήταν 9,71 λίτρα/100 χλμ,
χαμηλότερη δηλαδή κατά 7,5% περίπου από τη μέση κατανάλωση που είχαμε
μετρήσει κατά τη διάρκεια της κανονικής δοκιμής (10,5 λίτρα/100 χλμ). Κάτι
που είναι φυσιολογικό, αφού το αυτοκίνητο έκανε και αρκετά χιλιόμετρα έξω
από την πόλη και γενικά οδήγηθηκε με πιο «φυσιολογικούς» ρυθμούς, που
πλησιάζουν περισσότερο στους ρυθμούς του μέσου οδηγού απ? ότι η οδήγηση
κατά τη διάρκεια μιας κανονικής δοκιμής.
Εκείνο που είναι χαρακτηριστικό, είναι η μεγάλη διαφορά που υπάρχει μεταξύ
των ακραίων τιμών κατανάλωσης (8,07 λίτρα/100 χλμ η χαμηλότερη και 12,48
λίτρα/100 χλμ η υψηλότερη) και δείχνει πως, όταν ο οδηγός δεν ξεχνά την
περιορισμένη ισχύ του κινητήρα και το οδηγεί ήρεμα, το Τολέδο μπορεί να
είναι αρκετά οικονομικό. Αν όμως παρασυρθεί, ξεχάσει τι αυτοκίνητο οδηγεί
και προσπαθήσει να ακολουθήσει ρυθμούς ανάλογους με αυτούς των πιο ισχυρών
1600, τότε η κατανάλωση μπορεί να αυξηθεί αρκετά. Θα λέγαμε πάντως πως το
αυτοκίνητο γενικά «καίει» λιγότερα από 11 λίτρα/100 χλμ (καταναλώσαμε
περισσότερο μόνο στο 18% του συνόλου των χιλιομέτρων που διανύσαμε μ? αυτό)
κι αν προσέξει κανείς μπορεί εύκολα να κατέβει κάτω κι από τα 10 λίτρα/100
χλμ (όπως το καταφέραμε στο 58% περίπου των χιλιομέτρων της δοκιμής).
ΣΤΟ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ
Στη διάρκεια του εξαμήνου κάναμε σέρβις δυο φορές, μια στα 9700 χιλιόμετρα
και μια στα 17700. Το βιβλίο του κατασκευαστή προβλέπει μεγαλύτερα
διασήματα μεταξύ των σέρβις, αλλά αφού η αντιπροσωπεία και τα
εξουσιοδοτημένα συνεργεία τους προτείνουν και ενδιάμεσο σέρβις κάθε 7500
χιλιόμετρα, αποφασίσαμε τελικά να ακολουθήσουμε αυτό το δρόμο. Στην πρώτη
περίπτωση υπήρξε κάποια καθυστέρηση, που δεν πιστεύουμε πάντως ότι
βρίσκεται εντελώς εκτός πραγματικότητας, αφού πολλοί είναι οι οδηγοί που,
είτε από αμέλεια είτε για αντικειμενικούς λόγους (όπως στην προκειμένη
περίπτωση), πηγαίνουν πολλές φορές καθυστερημένα για σέρβις (κάτι που θα
συμβουλεύαμε πάντως να αποφεύγετε γενικά, όποιο αυτοκίνητο κι αν έχετε).
Στο πρώτο -ενδιάμεσο- σέρβις, που έγινε στο συνεργείο Αυτο-Δύναμη
(Μεσογείων 451) αλλάχθηκαν μόνο τα λάδια και το φίλτρο και πληρώσαμε
συνολικά 12.432 δρχ. με ΦΠΑ (τιμές 30.3.93), από τις οποίες 5942 για τα
λάδια και το φίλτρο και 6490 για την εργασία. Γιά το συγκεκριμένο συνεργείο
δεν έχουμε να κάνουμε καμία ιδιαίτερη παρατήρηση, αφού η εξυπηρέτηση ήταν
σωστή και τα πάντα λειτούργησαν κανονικά, πήγαμε μετά από ραντεβού, πήραν
το αυτοκίνητο στην ώρα του και μας το παρέδωσαν την ώρα που μας είχαν πει.
Σ? αυτήν την επίσκεψή μας κάναμε επίσης και μια μικροεπισκευή,
αντικαθιστώντας το πλαίσιο της χειρολαβής της πίσω δεξιάς πόρτας που είχε
φύγει (δεν γνωρίζουμε αν ήταν δικό μας φταίξιμο ή απλώς ήταν ελαττωματικό).
Το κόστος της αντικατάστασης ήταν μόλις ...333 δρχ (με ΦΠΑ!) κι εδώ πρέπει
να επισημάνουμε το γεγονός ότι ένα από τα ατού της Σέατ είναι οι τιμές των
ανταλλακτικών της, που βρίσκονται κάτω από το μέσο όρο. Ενώ σημαντικό είναι
επίσης ότι μπορεί κανείς να βρει μεμονωμένα κομμάτια από κάποια εξαρτήματα
(όπως θα δούμε και παρακάτω) που άλλοι κατασκευαστές πωλούν σε σετ,
αναγκάζοντας τον οδηγό να πληρώσει για το σύνολο.
Το δεύτερο -κανονικό- σέρβις έγινε στο AUTO SERVICE ΚΑΛΛΙΘΕΑ (Θησέως 306)
και, σ? αυτήν την περίπτωση, εκτός από λάδια και φίλτρο αλλάχθηκαν και τα
μπουζί, το φίλτρο αέρα και τα τακάκια και προστέθηκε υγρό στο δοχείο
καθαρισμού του παρμπρίζ, με συνολικό κόστος 43.215 δρχ. με ΦΠΑ (τιμές
25.5.93), από τις οποίες 31.415 για τα υλικά και 11.800 για την εργασία.
Και σ? αυτήν την περίπτωση το σέρβις έγινε χωρίς κανένα πρόβλημα και το
συνεργείο μας αντιμετώπισε σωστά και ήταν συνεπές στα ωράρια.
Αξίζει εδώ να σημειώσουμε, ότι και στα δυο συνεργεία, με διαφορά δυο μηνών
που χώριζε το ένα σέρβις από το άλλο, μας χρέωσαν ακριβώς τις ίδιες τιμές
για το λάδι (940 δρχ. το λίτρο +ΦΠΑ) και το φίλτρο (1275 δρχ. +ΦΠΑ). Όσο
για τα υπόλοιπα ανταλλακτικά που χρησιμοποιήθηκαν στο δεύτερο σέρβις το
κόστος τους (χωρίς ΦΠΑ) ήταν 15.609 δρχ. για τα τακάκια, 2822 δρχ. για το
φίλτρο αέρα και 714 δρχ. για το κάθε μπουζί.
Εκτός από τα κανονικά σέρβις χρειάστηκαν και δυο ακόμη έκτακτες επισκέψεις
σε συνεργεία, για να επισκευαστεί μια σοβαρή και μια μικρή ζημιά, που
οφείλονταν σε ...εξωγενείς παράγοντες. Στην πρώτη περίπτωση ήταν ένα δυνατό
χτύπημα του αυτοκινήτου σε μεγάλη πέτρα, που πέρασε από κάτω, στραβώνοντας
το ψαλίδι και κάνοντας ζημιά σε ολόκληρο το μπροστινό σύστημα. H επισκευή
έγινε στο Gruppo Ε.Π.Ε. (Παπαζαχαρίου 13, Καλλιθέα) και το κόστος επισκευής
ήταν φυσικά μεγάλο για τους 4T, φτάνοντας συνολικά τις 667.651 δρχ. με ΦΠΑ
( τιμές 22.1.93), από τις οποίες οι 206.500 για εργασία και οι υπόλοιπες
για τα υλικά. Εδώ χρειάστηκε να αντικατασταθούν (οι τιμές χωρίς ΦΠΑ) ο
προφυλακτήρας (45.050 δρχ.), ένα φτερό (17.082 δρχ.), η βάση της «γέφυρας»
(58.229 δρχ.), το «κάρτερ» (10.971 δρχ.), η αντιστρεπτική ράβδος (8.219
δρχ.), ένα ακρόμπαρο (4.184 δρχ.), ένα ψαλίδι (11.858 δρχ.), η κρεμαγιέρα
(61.482 δρχ.), το «ημίμπαρο» της κρεμαγιέρας (12.590 δρχ.) και ο
«μπιλιοφόρος» (20.160 δρχ.), ένας προβολέας ομίχλης (11.992 δρχ. χωρίς το
πλαίσιό του), ένα λάστιχο (28.950 δρχ.), μια ζάντα (11.057 δρχ.), ένα
φανάρι (25.896 δρχ.) και διάφορα άλλα μικρότερα συμπληρωματικά ανταλλακτικά
και φυσικά να κατέβει ο κινητήρας και να περάσει το αυτοκίνητο στην
«καλίμπρα».
Εδώ όμως αρχίζουν τα παράπονα, όσον αφορά την αντιμετώπιση από το
συνεργείο. H ζημιά έγινε λίγο πριν τα Χριστούγεννα (19.12.92) και το
αυτοκίνητο πήγε αμέσως εκεί. H επισκευή όμως γινόταν με πολύ αργό ρυθμό
γιατί, όπως είπε χαρακτηριστικά σε συντάκτη μας (που πήγε «ινκόγκνιτο» με
το αυτοκίνητο) άνθρωπος του συνεργείου, όλοι έρχονταν πριν τις διακοπές να
αλλάξουν λάδια κι έπρεπε να τους εξυπηρετήσει! Αυτό μάλιστα θεωρήθηκε τόσο
φυσιολογικό, που ο ρυθμός της επισκευής δεν επιταχύνθηκε ούτε όταν τελικά
αναγκαστήκαμε να τους πούμε ποιοι είμαστε, στην προσπάθειά μας να κάνουμε
τη δουλειά μας πριν το τέλος του χρόνου. Προκειμένου δηλαδή να
εξυπηρετηθούν κάποιοι αμελείς που περίμεναν τις τελευταίες μέρες πριν τις
διακοπές για να αλλάξουν λάδια, κινδύνευε ένας άνθρωπος που έπαθε μια
σοβαρή ζημιά για την οποία θα πλήρωνε πάνω από μισό εκατομμύριο να μείνει
μέσα στα Χριστούγεννα χωρίς αυτοκίνητο. Όπως και έγινε τελικά, η
καθυστέρηση μάλιστα μεγάλωσε ακόμα περισσότερο από μια ατυχή σύμπτωση, την
αλλαγή του μοντέλου της κρεμαγιέρας και την καθυστέρηση άφιξης των νέων
ανταλλακτικών λόγω των γιορτών.
Έτσι τελικά χρειάστηκε ένας ολόκληρος μήνας (που δεν υπολογίστηκε βέβαια
στο εξάμηνο, το οποίο έγινε επτάμηνο) για να πάρουμε επισκευασμένο το
αυτοκίνητο στις 22.1.93 και μάλιστα όχι στην κατάσταση που θα έπρεπε. Γιατί
στην κεντρική κονσόλα, η οποία είχε βγει για τις επισκευές, είχαν
τοποθετηθεί από το συνεργείο μόνον οι 2 βίδες από τις 8 στις οποίες
κανονικά στηρίζεται, όπως ανακαλύψαμε αργότερα, με αποτέλεσμα βέβαια να
«κουνιέται» ολόκληρη.
H δεύτερη επίσκεψή μας σε συνεργείο, στην Αυτοκινητοηλεκτρονική Ε.Π.Ε.
(Λεωφ. Αλίμου 16), όπου στερεώθηκε σωστά και η κονσόλα, ήταν για μια πολύ
μικρότερη επισκευή και συγκεκριμένα για την αλλαγή του αριστερού καθρέφτη,
που είχε σπάσει κάποιος απρόσεκτος. Σ? αυτήν την περίπτωση χρειάστηκε
αλλαγή μόνο του κρύσταλλου (σε άλλες μάρκες θα έπρεπε να αλλαχτεί όλο το
σύστημα) και το συνολικό κόστος ήταν 7934 δρχ. με ΦΠΑ (τιμές 24.3.93), από
τις οποίες οι 519 ήταν για την προσθήκη ψυκτικού στο δοχείου του ψυγείου.
Οι άνθρωποι του συνεργείου ήταν γενικά εξυπηρετικοί, πρέπει όμως να πούμε
ότι περιμέναμε 3 ώρες παρ? όλο που είχαμε ραντεβού. Βεβαίως, είναι δυνατό
να συμβαίνουν απρόοπτα, να καθυστερούν κάποιες επισκευές περισσότερο απ?
όσο αρχικά υπολογίζεται κ.λπ., πιστεύουμε όμως ότι από τη στιγμή που
κάποιος έχει ραντεβού κι έχει μια μικρή ζημιά που επισκευάζεται γρήγορα δεν
είναι δυνατό να περιμένει αλλά πρέπει να εξυπηρετείται αμέσως. Εν πάση
περιπτώσει δεν θα δώσουμε εδώ κακό βαθμό στο συνεργείο, αφού και ευγενικοί
ήταν οι άνθρωποι και τη δουλειά τους έδειξαν να ξέρουν, δεν θα του δώσουμε
όμως και άριστα.
Εκείνο που είναι τελικά σημαντικό, είναι ότι το αυτοκίνητο αποδείχθηκε
αξιόπιστο, δεν παρουσίασε βλάβες παρά τη σκληρή χρήση και δεν άρχισε να
τρίζει με την πάροδο του χρόνου, ούτε καν μετά το χτύπημα. Μπορούμε λοιπόν
να πούμε ότι ο στόχος της γερμανοϊσπανικής συνεργασίας, η δημιουργία ενός
αυτοκινήτου με ποιότητα που θυμίζει βορρά και στιλ και τιμή που θυμίζει
νότο, επιτεύχθηκε απόλυτα._4Τ